Yaklaşık on asır önce Anadolu’da buluşan Türkler ve Ermeniler, XIX. asrın son çeyreğine kadar birlikte yaşama örneği sergilemişlerdir. Farklı din ve etnik kimlikleri onların birlikte yaşamalarına engel olmadı. Şehirlerde, kasaba ve köylerde beraber yaşadılar. Herkes kendi kimliğini korudu fakat sosyal hayatı birlikte şekillendirdiler. Birlikte sevinip, birlikte hüzünlendiler. Anadolu’da Müslüman Türkler çoğunluğu oluşturmalarına rağmen, Ermeniler kendilerini azınlık olarak hissetmediler. Müslüman Türkler, tarım ile uğraşırken, Ermeniler ticaret ve sanat erbabı oldular. Ermeniler, köy ve şehir hayatının bir çok alanında vazgeçilmez gurup olurken; Müslüman Türkler de sınır boylarında, cephelerde ve gereken her yerde onların güvenliklerini sağladılar. Birlikte şiir yazdılar, beste yaptılar...